De Lecher antenne is een wetenschappelijk instrument uitgevonden door de Oosterijkse fysicus Ernst Lecher. In 1890 onderzocht hij als eerste de golflengte en frequenties van electromagnetische straling, doormiddel van de parallelle draden van Lecher. De Lecher antenne zelf is net na de 2e wereldoorlog ontworpen door Reinhard Schneider.
Alles om ons heen heeft een bepaalde trilling/frequentie, met de Lecher antenne kun je deze trilling/frequentie/golflengte meten. Alle organen en weefsels hebben hun eigen frequentie, met de Lecher antenne kan je onder andere de vitaliteit van de weefsels en organen uitmeten. Ook een belasting van omgevingsfactoren, zoals voeding, straling, energie, chemische middelen etc. kan gemeten worden. Door het meten met de Lecher antenne is het mogelijk om zonder invasieve technieken informatie te krijgen over de energetische toestand van het dier. De Lecher antenne is daardoor een hele mooie aanvulling binnen de holistische diergeneeskunde.